Voor Angelo's vader was dammen zijn leven. "Opeens ontstond het idee om hem bij zijn afscheid te eren met damstenen.” Het was een goed plan, maar de uitvoering was nog veel mooier. “Toen ik verdrietig wegliep, hoorde ik de mensen hun steentjes gooien op zijn kist. Het klonk alsof zijn laatste damspel bezig was.”

De man van Betty had longfibrose. “We zijn samen vaak naar Tenerife geweest. De laatste keer kreeg hij steeds meer last van zijn gezondheid. We probeerden dingen te doen, maar het ging niet meer." Twee jaar na de diagnose is Harm overleden. Hij werd 72 jaar.  “Ik vond het heel moeilijk om hem los te laten. We waren bijna 50 jaar getrouwd."

Voor het herinneringslied Dansen In Gedachten vertelde Sanne aan Niels Geusebroek over de mooie momenten die ze samen met haar moeder deelde. Zo gingen ze vaak naar de dierentuin. “Dat was ons ding. Als biologiedocent hield mijn moeder van de natuur. We zijn ook weleens samen op vakantie geweest. Dat zijn mijn mooiste herinneringen.”

De moeder van Marian was een rasechte Rotterdammer. “Ze ging niet bij de pakken neerzitten toen ze kanker kreeg”, zegt Marian. “Ze zei altijd tegen ons dat het goed kwam, maar achteraf blijkt dat ze toch bezig is geweest met haar dood. Ze heeft veel dingen voorbereid waar wij geen idee van hadden.”