Als het maar niet
op een uitvaart lijkt
Shaiah en Robbie zijn onafscheidelijk. Een vrij jong stel. Artistiek, vrolijk. Ze staan midden in het leven. Maar helaas laat het leven Robbie in de steek. Hij weet dat hij niet lang meer heeft. Ze bellen uitvaartverzorger André de Bruijn. Met een goede reden. Hij vertelt over het bijzondere afscheid van Robbie.
Ik merk al aan de telefoon dat ik hier te maken heb met een bijzonder stel. En ik denk ook dat ik begrijp waarom ze per se naar mij vroegen. Ik sta namelijk met nogal een vrolijke foto online. Dat past goed bij wat zij zoeken voor de uitvaart.
Anders dan anders
Shaiah en Robbie willen vooral niets wat doet denken aan een ‘standaard’ uitvaart. Zwarte rouwauto? Alsjeblieft niet. Langzaam achter de auto aan lopen? Dan rennen we er liever voor! Driedelige pakken? Oef, nee zeg. Veel te zwaarmoedig. Bloemen op de kist? Liever in een vaas. Samen tikken we zo de belangrijkste wensen af voor het afscheid.
Denk na over
uw uitvaartwensen
Bij een uitvaart is vaak meer mogelijk dan u denkt. Heeft u al ideeën over uw afscheid en wilt u daar eens met een uitvaartverzorger uit uw buurt over praten? Vraag dan een vrijblijvend voorgesprek aan. Het is ook mogelijk direct online uw wensen vast te leggen in Monuta Uitvaartwensen.
In de woonkamer
Ik vraag hoeveel mensen ze ongeveer verwachten op de uitvaart. ‘Nou, niet zo veel hoor, een man of twintig misschien’, is de reactie. Ik bedenk me dat we dan eventueel de Rozenkamer kunnen gebruiken. In plaats van de aula die toch wel heel erg ‘uitvaart’ schreeuwt. De Rozenkamer lijkt meer op een woonkamer. Een gezellige ruimte met grote, zachte fauteuils, een mooie chesterfieldbank, gezellige poefen. Knus en warm. Met een sfeer die rechtstreeks uit een roman van Charles Dickens lijkt te komen. Het tegenovergestelde van de grotere, moderne aula.
Zo lang mogelijk thuis
Shaiah heeft zelf ook nog een grote wens. Ze wil Robbie heel erg graag thuishouden. Tot het allerlaatste moment. Ik vraag haar of ze dat echt zeker weet. Want dat betekent dat we de kamer en het bed echt goed gekoeld moeten houden. Dat kan minder comfortabel voor Shaiah zijn. Maar ze heeft geen enkele twijfel. Ze wil Robbie zo lang mogelijk dichtbij haar houden. En zo rustig en intiem afscheid nemen van haar man. Want het stel is voor het overlijden nog op de valreep getrouwd.
Ik ga iedere dag even bij haar langs. Gaat het goed met Robbie? Kan Shaiah het nog aan? Maar ze is een ontzettend sterke vrouw. En Robbie is tot op de dag van de uitvaart prachtig.
Veel meer dan twintig
In de Rozenkamer is het een komen en gaan van mensen. Natuurlijk zijn er veel meer mensen dan twintig. Robbie is erbij tot het laatst, in een open kist. Er staan grote vazen met zonnebloemen en gladiolen. Tussen het geroezemoes door speelt Robbie’s muziek op de achtergrond. Shaiah heeft de fotoalbums mee van hun trouwen en deelt deze mooie dag trots met de mensen die daar niet bij waren. Het hele uur is een persoonlijk en intiem samenzijn.
Als ik achteraf vraag aan Shaiah hoe ze de dag heeft ervaren, zegt ze uit de grond van haar hart: ‘Precies zoals Robbie en ik zijn.’ Fijn dat het niet zo zwaar was’, voegt ze er nog aan toe.