De wens van
Pauline
Beste Pauline,
Je bent door jouw borstkanker dicht bij jouw afscheid geweest. Je hebt je kinderen, toen nog pubers, daar toen bewust niet te veel mee belast.
Nu zijn ze volwassen. Door het plotselinge overlijden van je vriendin pas geleden, ben je je ervan bewust geworden dat je jouw afscheidswensen nu wél graag met hen wilt delen.
Met deze brief wil ik je daar heel graag bij helpen.
Ik wens je veel begrip van je kinderen toe.
Briefschrijver Suzan
De brief
voor Pauline
Lieve kinderen,
Praten over mijn afscheid, dat doen jullie liever niet. En dat snap ik ook. Ik hoop dat mijn afscheid nog ver weg is. Dat ik nog lang jullie moeder mag zijn, oma en als het even kan zelfs ook nog overgrootmoeder.
Maar ik vind het toch belangrijk om mijn wensen nu met jullie te delen, om een aantal redenen.
Toen ik borstkanker had, werd ik gedwongen om na te denken over mijn afscheid. Dat heb ik toen voor jullie weggestopt, omdat ik jullie lekker jong wilde laten zijn. Ik wilde het wel met jullie delen, maar ik kon het niet omdat ik bang was. Daarom heb ik het verstopt.
Maar nu kan ik het niet langer meer verstoppen.
Toen mijn vriendin plotseling overleed, realiseerde ik me dat de dood ook onverwacht kan komen. Na haar uitvaart hebben jullie gemerkt wat dat bij mij losmaakte.
Ik wil het niet langer verstoppen voor jullie, maar er open over zijn. Erover praten vinden we allemaal moeilijk, daarom deze brief.
Wat ik graag wil als het zover is? Dat jullie afscheid van mij nemen zoals ik was. Dat ik in de kist lig zoals jullie mij herinneren bij leven. En dat mijn uitvaart zo mooi mogelijk wordt, we nemen tenslotte maar één keer afscheid van elkaar.
Ik vertel jullie heel graag meer over mijn laatste wensen. Maar ik wil het niet aan jullie opdringen. Als jullie er klaar voor zijn om het er met mij over te hebben, zeg het me dan. Ik sta er open voor.
Liefs, jullie moeder.