Een schipperswaardig
afscheid
In deze bijdrage leest u dat geen enkele uitvaart hetzelfde is. U kunt een uitvaart helemaal vormgeven zoals u dit wilt. In Monuta Uitvaartwensen kunt u aangeven hoe u uw eigen uitvaart voor u ziet. Uitvaartwensen vastleggen geeft gemoedsrust en helpt nabestaanden bij het organiseren van een persoonlijke en betekenisvolle uitvaart.
De opa van Blokzijl werd hij genoemd. Rokus Schipper woonde op de Hoop & Vrees, een klipperaak in de Havenkolk in Blokzijl. “Rokus was manusje van alles voor wie dat maar wilde”, vertelt zijn broer Karel. “Iedereen kende hem hier in het dorp”, vult jongste broer Koos aan. Rokus overleed op 75-jarige leeftijd door een tragisch ongeval.
De mast van de Hoop & Vrees was afgekeurd, vertellen de broers. “Hij had een stalen mast laten maken. Zestien meter hoog, 3,5 ton zwaar.” De mast lag al aan boord en zou binnenkort overeind gezet worden. Karel: “Doordat de mast plat op het dek lag, moest Rokus er onderdoor naar de ingang van de boot. Het was al laat, die avond, en het vroor. Waarschijnlijk is het dek één grote glijbaan geweest en is hij uitgegleden en te water geraakt. De volgende morgen vond een voorbijganger hem.”
Achtbaan
Beurtelings vertellen ze over de emotionele achtbaan waarin ze belandden nadat hen thuis het slechte nieuws bereikte. “Rokus dreef met zijn gezicht naar beneden, maar mensen herkenden hem aan zijn kleding. Toen wij aankwamen, was hij al in een gesloten auto naar Zwolle gebracht voor forensisch onderzoek.” Helaas had Rokus niks geregeld ‘voor later’: geen testament, geen uitvaartverzekering. “Wel had hij ooit gezegd dat hij in Blokzijl wilde blijven. Dat betekende automatisch een begrafenis, want een crematorium is hier niet.”
Ideeën uit het dorp
Vrienden van Rokus raadden de broers aan: je moet Klaasje Mulder bellen. Die woont hier vlakbij. “Dat Klaasje voor Monuta werkt, wisten ze misschien niet eens. Het ging gewoon om haar”, zegt Koos. En inderdaad: er was gelijk een klik. “Ze heeft ons verhaal aangehoord en aan de hand daarvan de uitvaart geregeld.” De vele vrienden van Rokus namen ook werk uit handen. Karel: “Er kwamen ongelofelijk veel ideeën voor de uitvaart uit het dorp.”
Kist in het café
Zo had een vriend besloten dat de herdenkingsdienst in de Grote Kerk gehouden zou worden en meteen de koster geregeld. Een volgende wist waar je de koffietafel het beste kon houden, anderen schilderden een schippersvletje zwart. Die kwam, met de kist erop, op een aanhanger achter een trekker. Er kwamen 450 mensen naar de kerk en nog eens 350 volgden de livestream, schatten ze. Klaasje was al die tijd een rots in de branding. Karel: “Ze bracht ontzettend veel rust door haar professionele instelling. Wat we ook vroegen, het antwoord was altijd: ‘Dat komt goed’, of ‘Dat heb ik al geregeld’. Rokus zal gemist worden, zoveel is duidelijk. “Maar”, zegt Koos, “het heeft ook iets moois, zoals het is gegaan. Rokus heeft, zonder het te weten, heel veel mensen samengebracht.”