Het was echt
een feestje
'Jij kunt niet naar het strand, maar we kunnen het strand wel naar jou halen.’ Ik zit aan tafel bij Hanna. Hanna is op leeftijd en weet dat ze volgende week overlijdt. We bespreken onder het genot van een warme kop koffie samen haar uitvaart.” Lianne Willemsen, uitvaartverzorger bij Monuta, vertelt over de bijzondere uitvaart van Hanna de Bruin en hoe zij hier - ondanks Hanna’s eerste reactie - … een feestje van maakte!
“Ik hoef niks hoor, alles is goed, breng me maar gewoon weg.” Ik kijk Hanna aan en neem een slok koffie. Ik snap haar eerste gedachte. Ze heeft geen makkelijk leven gehad, ze wil hier niet te veel over nadenken. Maar ik ken haar dochter goed en ik weet dus ook dat ze diep in haar hart misschien toch wel wat wensen heeft.
Met z’n allen in de bus
"Als dat is wat je wilt, doen we dat natuurlijk", zeg ik, “maar wat vind je nou mooi? Wat zou je willen als alles mogelijk zou zijn?” Meer dan dit duwtje heeft Hanna niet nodig. Ze vertelt over haar liefde voor de zee en het strand. Hoe ze altijd met haar dochter en schoonzoon op vakantie ging naar Julianadorp. Met z’n allen in de bus van haar schoonzoon, later ook met de kleinkinderen erbij. Ze heeft hier de mooiste herinneringen aan. “Dat zou ik wel willen”, besluit ze met een warme glimlach. Ik check het budget van haar uitvaartpolis en denk even na.
maar we halen het strand gewoon naar jou.
Kist in de golven
“Weet je wat we doen? Jij kunt niet naar het strand, maar we halen het strand gewoon naar jou. Ik tover de aula zo om dat het net is alsof we aan zee zijn. Ik zorg voor een blauwe achtergrond, alsof je kist ‘in de golven’ staat, om je heen zeemeeuwen en flikkerende waxinelichtjes.” Ze vindt het een prachtig idee.
“Daar wil ik dan wel bij zijn!”
Als ik haar vervolgens vraag wat ze lekker vindt, zegt ze direct: “Bossche bollen van Jan de Groot.” Ze heeft smaak, want dat is dé bakker voor Bossche bollen in Den Bosch. Ik moet hard lachen als ze hieraan toevoegt: “Maar dat moet ik zelf betalen, dus daar wil ik dan wel bij zijn!” Ze weet inmiddels namelijk dat extra catering niet in haar polis zit. Ook daar heb ik natuurlijk een oplossing voor. We draaien de boel gewoon om: eerst koffie met wat lekkers en daarna de afscheidsdienst, in plaats van koffie na afloop. “Zo ben je er gewoon gezellig bij!” Hanna’s glimlach lijkt niet meer te verdwijnen.
Verse Bossche bollen voor iedereen
Op de dag van haar afscheid heten we de familie en vrienden welkom met koffie, thee én een overheerlijke, verse Bossche bol van Jan de Groot. Op de achtergrond klinkt het geluid van de branding, zeemeeuwen krijsen in de verte en de aula is heel even een strandtent. Iedereen is blij verrast door deze warme ontvangst, praat geanimeerd met elkaar en geniet van dit moment. Mét Hanna nog in ons midden.
Wat was dit een feestje!
Tijdens de afscheidsdienst moedigen we de familie en vrienden vervolgens aan om een anekdote over Hanna te delen. Verschillende mooie, bijzondere en soms hilarische herinneringen volgen. Na afloop krijgt iedereen in plaats van een bidprentje of herinneringskaartje een mini stopflesje - gevuld met zand van het strand in Julianadorp. Een klein gebaar, maar zó persoonlijk.
Als we Hanna in haar prachtige witte kist met elkaar in de bus van haar schoonzoon tillen om naar het crematorium te gaan, denk ik maar één ding: wat was dit een feestje. Voor jou Hanna!