Overslaan en naar de inhoud gaan
Afbeelding
Blog kerst zal nooit meer hetzelfde zijn

Kerst zal nooit
meer hetzelfde zijn

“Het is Eerste Kerstdag. Ik hang de telefoon op en moet even slikken. Lucas is vanochtend overleden. Slechts negen jaar oud en zijn moedige strijd tegen kanker verloren. Ik weet twee dingen zeker: Kerst zal voor dit gezin nooit meer hetzelfde zijn én we gaan zijn afscheid net zo speciaal maken als Lucas zelf was.” Lianne Willemsen, uitvaartverzorger bij Monuta, vertelt over de bijzondere en persoonlijke uitvaart van de jonge, dappere Lucas. 

De dagen na zijn overlijden blijft Lucas thuis, in zijn eigen kamertje, omringd door zijn eigen spulletjes en dicht bij zijn ouders en zusje. Dit geeft zijn moeder de kans om hem zelf liefdevol te verzorgen. Ik ga iedere dag even langs en voel sterk dat ze Lucas het liefst geen moment alleen laten. 

Plek voor iedereen

“Waarom gebruiken we de uitvaartbus niet om met z’n allen naar het crematorium te rijden?”, stel ik daarom voor als we het draaiboek voor het afscheid bespreken. “Daar is plek voor iedereen: de kist, de familie en jullie dierbaarste vrienden.” Zijn ouders vinden het een heel fijn en mooi idee. Zo kunnen ze Lucas zo lang mogelijk dicht bij zich houden. Bij elkaar tot het einde. 

De busrit is adembenemend

Lucas was helemaal gek van vuurwerk, prachtig vond hij dat. Als we besluiten zijn uitvaart op 30 december te houden, hoef ik dan ook niet lang na te denken … 

Tussen een zee van liefde en steun door
Lianne Willemsen
Afbeelding
Blog kerst zal nooit meer hetzelfde zijn

We zien Lucas’ klasgenootjes al van verre staan als we bij het crematorium aankomen. Ze vormen een kleurrijke en liefdevolle erehaag. Terwijl de bus stapvoets over de oprijlaan rijdt, schiet om de paar meter een vuurpijl de lucht in, voor de bus uit. De kinderen vinden het prachtig! De kleuren en knallen vullen de lucht en het is net alsof Lucas zelf nog heel even schittert. Zo rijdt de bus met het complete gezin tussen een zee van liefde en steun door. Wát een moment.

Ze barst in huilen uit!

Iedereen stapt uit de bus en zoekt een plekje in de aula voor het afscheid. De kist brengen we ondertussen naar binnen via de achterdeur. Maar als Lucas’ zusje de bus uit stapt, barst ze in huilen uit. Hartverscheurend. Ze denkt dat dit het einde is. Dat haar grote broer nu voorgoed weg is. 
 

Ze denkt dat haar grote broer nu voorgoed weg is
Lianne Willemsen
Afbeelding
Blog kerst zal nooit meer hetzelfde zijn

Het is een klein moment dat mij eraan herinnert hoe belangrijk het is om ook kinderen zorgvuldig te begeleiden bij zo’n emotioneel proces. We hadden aan ieder moment gedacht in het draaiboek, maar wat voor ons vanzelfsprekend is, is dat niet altijd voor kinderen. We kalmeren haar en leggen uit dat er nog tijd is om samen binnen afscheid te nemen van haar broer. Bij elkaar tot het einde. 

De kunstwerkjes kunnen alleen niet mee de oven in …

De simpele kist is omringd met ballonnen en kleurrijk versierd met vele kunstwerkjes van ‘strijkkralen’. Dit was een van de weinige dingen die Lucas nog kon doen in de laatste fase van zijn leven. Urenlang heeft hij prachtige kunstwerkjes gemaakt. 

“Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik hiermee moet doen”, liet zijn moeder mij eerder weten. Totdat ze voorstelde om hiermee de kist te versieren. Wat een goed idee! Ze kunnen alleen niet mee de oven in ... Ook daar bedenken we een oplossing voor. Na de ceremonie loopt iedereen langs de kist voor een laatste afscheid. Iedereen mag één van Lucas' creaties kiezen om mee naar huis te nemen. Zo geeft hij al zijn vriendjes en vriendinnetjes een laatste herinnering mee.
 

Voor alles is een oplossing, dat maakt het nóg persoonlijker
Lianne Willemsen
Afbeelding
Blog kerst zal nooit meer hetzelfde zijn

Limonade en een traktatie, wat wil je nog meer?

Niemand zit te wachten op financiële verrassingen, dus daar let ik goed op. Hapjes en drankjes voor alle aanwezigen na het afscheid zijn financieel helaas niet haalbaar, maar limonade en een kleine traktatie, wat snoepjes voor alle kinderen kunnen wél. En wees eerlijk, dat maakt de ouders ook blij. 

Een eigen Lucasboom

Ook de school is enorm betrokken en geeft de kinderen veel nazorg. Kort na het afscheid laten ze mij weten dat ze een boom op het schoolplein hebben omgedoopt tot ‘Lucasboom’. Daarnaast kunnen de kinderen in een speciale hoek in de klas iets tekenen of schrijven voor hun overleden klasgenootje. Alles wat zij daar maken, bundelt de school in een boek voor zijn ouders. Wát een prachtige gedachte.
 

Ik let goed op de kleintjes.
En de school let goed op de kinderen.
Lianne Willemsen

Kerst zal nooit meer hetzelfde zijn voor dit gezin. En het zal misschien zelfs wel even duren voordat ze het boek van school voor Lucas met een open hart kunnen bekijken. Maar hun liefde voor Lucas zal hem altijd dichtbij houden.