Niels
Geusebroek

“Zolang je iemand blijft herinneren, leeft diegene voort in je gedachten. Met mijn muziek wil ik hoop en warmte meegeven aan nabestaanden,” zegt zanger Niels Geusebroek, die speciaal voor November 2 Remember van Monuta het lied Dansen In Gedachten schreef.

Voor dit nummer haalde hij inspiratie uit de persoonlijke herinneringen van nabestaanden. Uit de vele inzendingen werden Betty, Marian,  Angelo en Sanne uitgenodigd in de studio. Daar liet hij hen het herinneringslied horen. “Het was bijzonder om te zien hoe ze reageerden toen ze het nummer voor het eerst hoorden”, vertelt hij. “Dat maakte het voor mij extra speciaal.”

De gesprekken maakten een diepe indruk op de singer-songwriter. “Van tevoren denk je misschien dat het zwaar zal zijn, omdat het gaat over dierbaren die hen zijn ontvallen. Natuurlijk waren er momenten van verdriet en gemis. Soms werd er een traantje gelaten. Maar er waren ook momenten van luchtigheid en zelfs een lach.” Niels merkte dat ze het vooral heel fijn vonden om hun herinneringen te delen. “Ze waren zo sterk, positief en krachtig. Uiteindelijk ging ik opgewekt en geïnspireerd naar huis. Dit soort momenten geven mij het gevoel dat ik echt van toegevoegde waarde kan zijn.’"
 

Niels hoopt dat zijn nummer niet alleen voor de nabestaanden veel betekent, maar dat ook andere mensen troost eruit kunnen halen. “Ik vertrouw erop dat het liedje de mensen bereikt die het moet bereiken. Ik streef ernaar om altijd een diepere laag aan te raken in mijn muziek. Mijn artistieke hart gaat harder kloppen van dit soort onderwerpen én als ik weet dat mijn muziek iets voor een ander kan betekenen.”

Door zijn nummer Take Your Time Girl voor de toen zwangere nieuwslezeres Hannelore Zwitserlood zag het grote publiek dat hij de emotie van een ander kan verwoorden in een liedje. “Door zo’n nummer kan ik ook laten voelen dat ik kwetsbaar in het leven sta. Vaak luchten mensen bij mij hun hart, na een optreden of via de mail. Ik vind dat mooi. Ik denk dat ik daarom muziek maak. Het houdt me gemotiveerd om door te gaan.”

Praten over de dood is voor Niels niet moeilijk. “Net als geboorte hoort het bij het leven. Uiteindelijk staat het ons allemaal te wachten.” November 2 Remember vindt hij een heel mooi initiatief. “Ik vind het heel bijzonder dat ik hieraan een muzikale bijdrage kan leveren. Ik vind de dood niet eng. Ik heb zelf een aantal mensen zien vertrekken. Het doet pijn dat je elkaar niet meer kunt zien. Maar in onze westerse cultuur kijken we er veel meer naar als het definitieve einde. In andere culturen vieren en eren mensen de dood. Dat vind ik ook mooi.”

Zijn eigen afscheid heeft hij nog niet helemaal uitgedacht.  “Ik leef in het nu, maar misschien moet ik er toch eens over nadenken. Er komt in ieder geval geen koffie en cake. Het mag wel een feest worden. De mensen mogen huilen, maar ik hoop dat ze vooral met een glimlach terugkijken op mijn leven.”