Pieter blijft
op de boot
Een overlijden komt vrijwel altijd onverwacht. Monuta uitvaartverzorger Sandra Tom kwam thuis bij een gezin dat door emoties is overmand. Pieter (42) is plotseling overleden aan een hartstilstand. Zijn dochtertje van 10 heeft hem in de keuken gevonden.
Emotionele chaos
Sandra vertelt: “Poeh, het ging mij niet in de koude kleren zitten. Toen ik bij de woonboot van het gezin aankwam, stapte ik binnen in een totale emotionele chaos. Veel vrienden liepen in en uit de boot. Niemand wist precies wat Pieters wensen waren. Dit jaar zou zijn jaar worden. Hij had zoveel plannen voor het nieuwe jaar. Hij wilde in elk geval nooit van de boot af, dat is zeker.”
Is dat mogelijk?
Met die wens kwam Sandra meteen voor een uitdaging te staan. “Ik keek om mij heen, maar het leek haast onmogelijk om Pieter op de boot te houden. Daarom vroeg ik door: is er misschien een schuur naast de boot?”
Gelukkig, die was er. Maar er was meer. Sandra: “Toen ik er met de jonge weduwe heen liep, bleek het tot mijn grote verrassing half schuur, half kroeg te zijn. Vier stoelen rond een tafel, een kachel en daaromheen het gebruikelijke gereedschap en werktafels.”
Tafel en stoelen aan de kant
Samen met de familie schoof Sandra de tafel en stoelen aan de kant en probeerden ze het looppad naar de schuur vrij te krijgen. Hier kwam Pieter te staan tot de dag van de uitvaart. Ze kozen samen de kist uit en betrokken de drie kinderen zoveel mogelijk bij de beslissingen.
Lakens en lichtjes
De volgende dag zag Sandra Pieter in zijn schuur. Zijn vrienden hadden de ruimte helemaal aangekleed met lakens en lichtjes. Zijn vrouw zat veel bij hem naast de kist en de kinderen liepen in en uit. Het werd een uitvaart in besloten kring. Sandra: “Maar in dit geval betekende het dat er toch zo’n tweehonderd gasten kwamen.”
Op de dag van de uitvaart droegen zijn vrienden de kist uit de schuur. Tientallen vuurpijlen knalden en kleurden in de lucht. “Want daar hield hij zo van, vuurwerk.”
Terug naar de boot
Na het afscheid moest er nog één ding gebeuren. Ook hierin kon Sandra wat betekenen voor de familie: “We dienen een aanvraag in bij de Officier van Justitie: mag het gezin de as zo snel mogelijk meenemen naar de boot? En dat mocht, gelukkig.” En zo nam het gezin Pieter de volgende dag mee terug naar de boot. Want daar wilde hij in elk geval niet vanaf.