Gedichten bij overlijden
vriend

Je luisterend oor
je grappen en grollen
je plagen en dollen
je stralende ogen die iedereen zag
we zullen het missen…iedere dag.
Je tijd voor de ander
je aandacht en trouw
ze hoorden bij jou
je warmte, je delen, je vrolijke lach
we zullen het missen…iedere dag.
Je stilte, je eenvoud,
je kracht en je vragen
je vechten, je dragen
het lichtpuntje dat jij iedere keer toch weer zag
we zullen het missen…iedere dag.
Je moed en vertrouwen
je wil om te leven
de zon, ons gegeven
je liefde voor allen, je eindeloos geduld
zij hebben…jouw leven…voortdurend gevuld.
- Wilma van Ophem-van der Meer

bron: suitbertusparochie.nl

Een onbreekbare band
Een afscheid is niet voor altijd
als je iemand nooit meer vergeet.
Als je zoveel mooie dingen weet.
Een afscheid is alleen lijfelijk.
Want de persoon is alleen niet meer tastbaar in je leven.
En ook al is het gevoel van missen bijna onbeschrijfelijk.
Je zult de herinneringen voor altijd een plekje geven,
maar een ziel en de energie blijft voelbaar dichtbij.
En blijft je omringen voor de rest van je leven.
Door de band die tussen jullie was gesmeed.
Die band is zo oneindig groot.
Die wordt nooit verbroken.
Zelfs niet door de dood.

- Ilone Krukkert

bron: rememberme.nl

Als een bloem valt je leven uiteen.
In laatste ritseling
dwarrelt herinnering
aan wie jij was.
Elk blad een gedachte
een fluistering vol liefde
een vraag, een belofte
onuitgesproken woorden
voornemens voortijdig
gebroken in onmacht.
De angsten, de twijfels
maar ook de vreugden
de glimlach, de tranen.
Vleugen van jou
uiteengevallen
niet als los zand
maar kwetsbare delen
van een bloem
die hier niet bloeien kon.
Moge de kiem van jouw wezen
nu ontvangen
wat jij verlangde:
eeuwig licht
eeuwige adem
eeuwige schoonheid
die aan rozen doet denken.
bron: suitbertusparochie.nl

Nu wordt het stil
Nu wordt het stil.
Wij moeten verder,
de wereld gaat gewoon zijn gang,
maar niet voor ons,
de zon schijnt bleker,
de nachten duren veel te lang.
Je plaats is leeg,
maar niemand zal er
doen alsof jij niet bestaat.
We zien je niet,
maar toch: je bent er,
omdat zo veel nog van je praat:
de lege stoel,
je dichte boeken
en de verhalen die er gaan.
Je hoort bij ons,
waar je ook heen gaat,
bij ons blijf je voorgoed bestaan.

- Yvonne van Emmerik

bron: memori.nl

Vriendschap met een sterke bodem
kan regen en wind, zelfs storm makkelijk aan
de stevige stam doorstaat alle woorden
die met een storm komen en gaan

Als op stille rustige dagen
het zonnetje zachtjes schijnt
doet de vriendschap de bladeren ritselen
omdat het samenzijn het hart verblijdt

Al giechelend laat de tak wat bladeren vallen
zo maakt ze ruimte, laat het zonlicht door
en krijgt de vriendschap haar verdieping
dat is best bijzonder hoor

Vriendschap met stevige wortels
een stoere stam en stevig op de aarde
is als vriendschap in alle getijden
maar bovenal van onschatbare waarde.

- Theresia Rook

bron: rememberme.nl

Dat het leven
zo broos is.
Die zijden draadjes
zijn zo teer,
dat je ze accepteert

als een onzichtbare werkelijkheid
en
omdat je ze niet ziet,
ga je er van uit
dat ze er altijd wel
zullen zijn.
 
Wie
leeft er mee
dat het leven
altijd
aan een zijden
draad hangt.
Dat op een dag
de cocon vol is,
de draad knapt. 

Spreid je dan
je vleugels uit?
Om in de hemel
als een vlinder
volledig tot je recht
te komen? 

En wij
hier beneden
met een lege huls
waarvan we ons
wanhopig afvragen
Wat was de zin
van dit sterven?

- Anna Windig

bron: memori.nl

mijn hart stond op
de angst verdween
ik zag jouw naam
verstild in steen
ik liet jou los
ik liet jou gaan
ik zag dat alles wat geweest is
blijft bestaan

- Stef Bos

bron: memori.nl

Je naam gaat van mond tot mond
 gaat door de straten
 blijft hangen in huizen
 je echo waart rond.

 Je naam als een luchtballon
 zonder die draad om
 je bij ons te houden
 – zweeft weg naar de zon.

 Je naam moet hier blijven
 dus zal ik die schrijven
 en altijd weer noemen.

 Je naam zal ik zingen
 met liefde omringen
 jouw naam zal ik roemen.

bron: hhjj.nl

Als een duif
opvliegt
neemt geen geluid
haar plaats nog in:

eensklaps
en wit
laat zij slechts
verte
in mij na

- Roland Jooris

bron: memori.nl

Als de horizon zover je kunt kijken donker blijft,
zonder een teken van licht,
als je hart vol verdriet is en misschien vol bitterheid
als schijnbaar alle hoop op nieuwe vreugde
en geluk verdwenen is,
eenzaamheid de toekomst lijkt
zoek dan zorgvuldig in je herinnering
ik vraag 't je, naar de mooie dagen.
De dagen dat alles goed was, geen wolkje aan de hemel
de fijne gebeurtenissen,
die je samen hebt kunnen delen.
Laten die herinneringen de bron zijn
voor de moeilijke tijd die komt.
Vergeet de mooie dagen niet!
Want als je die vergeet komen ze niet meer terug!
Neem jezelf opnieuw in handen.
Vul je hoofd met blijde gedachten,
je hart met liefde en moed.
Dan komt alles weer goed. 

bron: hhjj.nl

Rouw,

heb ik geleerd, is eigenlijk gewoon liefde.

Het is alle liefde die je wilt geven, maar niet kunt.

Al die onbestede liefde verzamelt zich

in de hoeken van je ogen,

de brok in je keel,

en in dat holle deel van je borst.

Rouw is gewoon liefde zonder plek om heen te gaan.

- Jamie Anderson

bron: rouwnetwerkjong.nl

Hoe gaan we verder
nadat het ondenkbare gebeurt?
Hoe kunnen we de last van het weten dragen dat
de wereld wreed en gevaarlijk kan zijn,
de toekomst zo onvoorspelbaar?
Hoe rouwen we met lege armen
en een hoofd vol galmende herinneringen?

We zijn sterker dan we weten,
en dit is hoe we het laten zien:
Elkaar vasthouden,
troost geven temidden van pijn.
Heviger liefhebben,
met onze acties en de dingen die we zeggen.
De wereld net een beetje beter maken,
elke dag.

Nooit het leven als vanzelfsprekend beschouwen
wetende dat het kan worden weggerukt.

Deze wereld kan diepe duisternis brengen,
maar wij zijn de dragers van licht.
We zullen samen onze vlammen verenigen,
en schijnen in de zwartste nachten.

- John Mark Green

bron: rouwnetwerkjong.nl

Heen en weer geslingerd
 tussen boosheid en schuldgevoel
 blijven wij achter
 verdrietig
 vertwijfeld
 onze kansen met jou
 verkeken voorgoed
 het waarom van jouw weggaan
 nooit uitgelegd 
 Ons hart verscheurd
 door gemengde gevoelens.

 Misschien
 dat wij op een goede dag
 mogen begrijpen
 onze adem hervinden
 onze blik verruimen
 ons leven hernemen
 in de troostende gedachte
 dat jij vrede hebt gevonden
 het verband kunt zien
 en jouw plaats daarin
 niet weg te denken
 niet te vergeten
 niet te vernietigen
 door niets en niemand.

 Mag je eindelijk thuiskomen
 bij je diepste Zelf
 Kom tot vrede
 herken onze liefde. 

bron: hhjj.nl

​​Zo mooi en lieflijk als een roos
ontvouwt zich het menselijk leven
het groeit en bloeit een hele poos
’t heeft zoveel weg te geven
Op welke manier, dat doet er niet toe
als je maar altijd blijft denken
dat ieder mens tot het einde toe
zijn liefde weg wil schenken.

- Crista Klerx-Zonneveld

bron: memori.nl

in de herfst, zonder afscheid
ben jij helaas heen gegaan
slechts herinnering liet je achter
toen is de deur dicht gedaan

in aanvaarding moet ik leren
het voortaan te doen met heden
en af en toe de weg terug
met lach en traan naar het verleden
 
kleine wereld, zonder dromen
die ik voor ons al had bereid
mijn hoop.. ooit kom ik je weer tegen
ergens in de eeuwigheid?

- Josina Mink

bron: memori.nl

Ik besta ergens tussen de pijn van je dood en de vreugde van je leven
- Spokengrief

bron: rouwnetwerkjong.nl

Het leven wordt je gegeven, voor één heel lang leven, voor jou maar heel even

bron: memoriesieraden.nl

Er zijn dagen dat je afwezigheid de luidste stilte is die ik ooit heb gehoord
- Dr Joanne Cacciatore

bron: rouwnetwerkjong.nl

Sterker dan het verlies
is de herinnering die blijft.
bron: memoriesieraden.nl

Wakend bij jou
bij het licht van
een kaars
ben ik getuige
van moed en liefde

- Anita Cats

bron: memori.nl