Geïnspireerd door mijn opa die 36 jaar leedaanzegger in Sappemeer is geweest, ben ik in 1997 begonnen als algemeen assistent bij het crematorium in Groningen. Als uitvaartverzorger ben ik inmiddels in de meest complexe situaties terechtgekomen. Daar ligt dan ook de meeste uitdaging: ‘hoe begeleid je een familie zo goed mogelijk onder deze omstandigheden’. Ik kijk dan ook het meest positief terug als ik na afloop te horen krijgt dat ik gedaan hebt wat binnen de mogelijkheden ligt. In de periode dat ik een familie begeleid, behoud ik altijd mijn positieve instelling. Ik ga ervan uit dat deze optimistische insteek ook invloed heeft op een goed verloop van de uitvaart. Want dan mag er niets fout gaan en moeten nabestaanden het gevoel hebben dat alles soepel verloopt. Mijn rol daarin is cruciaal.
Als een dierbare komt te overlijden dan staat de wereld echt even helemaal stil. In een korte tijd moet er veel geregeld worden en er moeten belangrijke beslissingen worden genomen. Het is een opgave die mij veel voldoening oplevert. Ik voel me bevoorrecht nabestaanden te helpen. Om een zo persoonlijk mogelijke uitvaart te regelen en verzorgen die recht doet aan het leven van hun dierbare. Het actief meedenken en passend advies geven, daar ligt mijn drijfveer en passie. En dat de nabestaanden dan met een goed gevoel terug kunnen kijken, is heel waardevol.