Al van jongs af aan heb ik interesse in het uitvaart vak. Als kind zat ik ooit in de schoolbus op weg naar zwemles. Plots stopte de bus en bleef stilstaan voor een man met een prachtige zwarte hoed die voor een auto uit liep. Ik begreep niet precies wat er aan de hand was, maar ik wist wel dat het iets bijzonders was. Pas later begreep ik dat de man de uitvaartverzorger van een begrafenis was. Het beeld van de man met de hoge hoed heeft me eigenlijk nooit meer losgelaten. Nu ik zelf uitvaartverzorger ben, probeer ik als een ceremoniemeester de familie door het proces te leiden. Mijn kracht is goed luisteren. In de dagen voor de uitvaart heb ik dan ook veel gesprekken met de familie. Zo kom ik erachter wie de overledene was en waar de nabestaanden behoefte aan hebben. Samen met de nabestaanden zorg ik zo voor een afscheid dat past bij wie de overledene was en waar de familie met een goed gevoel op terug kan kijken.