Hoe steun je iemand
die rouwt?

Hoe kun je iemand die een dierbare moet missen goed tot steun zijn? Gastblogger Minjon kweekt in dit artikel begrip voor nabestaanden en laat zien hoe je hen als naasten kunt helpen.

Als je rouwt, worstel je net als vele anderen misschien met mensen in je omgeving die een mening klaar hebben over hoe je zou moeten rouwen. Zo vinden anderen bijvoorbeeld dat het na een half jaartje rouwen maar eens klaar moet zijn, het leven gaat door. Of ze maken zich zorgen over de manier waarop je rouwt. En ook al weet je dat hun intenties alleen maar goed zijn, jij zit er niet echt op te wachten.

Zoektocht

Jij bent je uiterste best aan het doen om je hoofd boven water te houden. Je zoekt naar de beste manier voor jou om met je intens grote verlies om te gaan. Eigenlijk ben je op zoek naar wie je precies bent zonder de dierbare die je bent verloren. En in die zoektocht ontdek je van alles, want hoe kom je er anders achter wat voor jou werkt en wat niet?

In die zoektocht loop je langs meren, over heuvels en door diepe dalen. En soms loop je per ongeluk het moeras in, omdat je even niet goed oplette. Niet zo gek dat dit gebeurt, want dit gebied ken je nog niet, je bent het aan het ontdekken. En jij loopt op jouw tempo er doorheen, niet wetend hoeveel er nog te ontdekken is en wat je tegen gaat komen. Bij de ene persoon is het gebied groot en bij de andere persoon wat kleiner, maar daar kom je pas achter als je door blijft lopen en alle uitdagingen bent tegengekomen.

Gezelschap onderweg

Meestal red je je wel alleen op deze zoektocht, jij bent immers degene die het gebied te ontdekken heeft en niemand anders. Als iemand anders je steeds zou behoeden voor de gevaren op het pad, zou je uiteindelijk nooit zelf de weg kunnen vinden. Maar gezelschap onderweg geeft je een veilig gevoel. Gewoon doordat er iemand naast je loopt. Iemand wiens hand je kunt pakken als je de behoefte voelt en iemand die in de buurt blijft, ook als je alleen op onderzoek gaat.

Als je dan even vastzit, is het erg fijn te weten dat die persoon je hoort roepen. En dat die persoon je niet komt vertellen hoe suf het is dat je dat moeras niet had gezien. Alleen de liefdevolle hand die naar je uitreikt is dan alles wat je nodig hebt.

Na een tijdje, als je het gebied hebt leren kennen, voel je je iets meer op je gemak. Je kunt soms al genieten van de zon op je gezicht en je weet de weg door de diepe dalen beter te vinden. Maar ook dan kan een moeras je nog verrassen en blijven die hoge bergen een flinke klim. Het blijft fijn als iemand je moed inspreekt en een helpende hand biedt om naar boven te komen.

Als je de persoon bent die naast de rouwende loopt, is het dus belangrijk om je eerst te verdiepen in de plek waar de rouwende zich bevindt. Lopen jullie langs een blauw meer in de zon of zit de ander vast in een moeras? Jij kent het gebied niet, het is uniek voor die ander om te ontdekken. Maar je kunt wel vragen hoe het eruit ziet, hoe het voelt om daar te lopen en of er behoefte is aan gezelschap. En als hij of zij blijkt vast te zitten in een moeras, kun je vragen hoe je kunt helpen om eruit te komen.

Begrijp dat het gebied niet verandert en dat de ander dit gebied heeft te ontdekken om vooruit te kunnen komen. En dat duurt misschien langer dan jij zou verwachten. Zorg dat je beschikbaar bent en laat dat steeds weer zien, door kleine of grote gebaren. Blijf liefdevol aanwezig, zonder oordeel. Dat geeft de veiligheid om emoties te laten stromen en zo weer een stukje vertrouwder te worden in het nieuwe gebied. En weet je even niet wat je kunt doen? Vraag het dan gewoon.

Nieuwe versie van jezelf

En na een langere periode heb je al rouwend genoeg tijd in het gebied doorgebracht. Je hebt de nieuwe versie van jezelf gevonden; de persoon die je bent mét je verlies. Je hebt misschien ook andere gebieden ontdekt, waar er niet zoveel moerassen zijn en anderen het makkelijker vinden om met je mee te lopen.

Af en toe bevind je je ineens weer in dat ene gebied. Het blijft op je pad komen, maar steeds minder vaak. In welk gebied je ook loopt, het blijft fijn dat je die vertrouwde mensen in de buurt hebt, waar je ook bent.