Overslaan en naar de inhoud gaan
Afbeelding
Nog een keer op de truck

Nog één keer
op de truck

Jenny was nog jong, veel te jong, als ze overlijdt na een ernstig ongeval. Ze laat haar man en hun zoontje van twee jaar achter. Uitvaartverzorger Erica Ubbink vertelt hoe zij samen met de familie een bijzonder en persoonlijk afscheid voor Jenny verzorgde. 

Net als iedereen bij Monuta vind ik het heel belangrijk dat we ieder afscheid op een passende manier invullen. Groot of klein. Bijzonder of simpel. Dat vraagt ruimte en persoonlijke aandacht. Maar ook inlevingsvermogen voor de wensen. En niet te vergeten, daadkracht om deze uit te voeren.

Wie is Jenny?

Deze gedachten spelen door mijn hoofd als ik bij Melvin aan de keukentafel zit. Samen bespreken we de uitvaart van zijn vrouw. Hij is bescheiden en door zijn verdriet is het moeilijk voor hem om keuzes te maken. Ik vraag hem om mij wat meer te vertellen over zijn vrouw. Waar hield ze van? Wat past bij haar? Wat maakt haar bijzonder? 

Stoerder dan je denkt

En dan begint Melvin te vertellen. “Ze was een sterke vrouw. Veel stoerder dan je misschien denkt als je haar niet goed kent. Weet je, ze was eigenlijk het liefste vrachtwagenchauffeuse geworden”, vertelt Melvin. “Dat is er nooit van gekomen. Ze ging wel eens mee met een rit, maar door haar nachtblindheid heeft ze dat papiertje nooit gehaald.” 

Handjes van vingerverf

Ik weet genoeg. Samen met Melvin maak ik een prachtig plan voor een persoonlijk afscheid. Op de dag van de crematie worden we verwelkomd door een strakblauwe lucht. Op de oprit van de familie staat een indrukwekkende vrachtwagen te glimmen. Achterop de oplegger ligt een stijlvolle houten kist omringd door kleurrijke bloemen en beschilderd met kleine handjes van vingerverf. Die zijn van hun zoontje en van neefjes en nichtjes. De bloemen en de kist steken stralend af tegen de helblauwe vrachtwagen. 

Toeterende stoet

Een goede vriend van Jenny en Melvin zit achter het stuur. Melvin en zijn zoontje klimmen in de cabine. De kleine jongen straalt. Hij drukt drie keer op de claxon. Daar gaat de stoet. Wat zou zijn moeder trots op hem zijn. En ik voel wat ik gelukkig zo veel vaker voel in mijn werk: hoe bijzonder dat we dit met elkaar mogelijk kunnen maken. En wat fijn dat dit gezin deze herinnering heeft om dit grote verlies verder te verwerken. 

Foto copyright: Foto Francis

Leg uw
wensen vast

Heeft u al eens nagedacht over uw uitvaartwensen voor bijvoorbeeld rouwvervoer? Laat uw nabestaanden later niet met vragen achter en leg nu al uw uitvaartwensen vast voor later.